رعایت حریم خصوصی در ساختمان مشترک

رعایت حریم خصوصی در ساختمان مشترک یعنی ساکنین بدون رضایت یکدیگر حق نصب دوربین، شنود، یا دخالت در زندگی خصوصی همسایگان را ندارد.جهت رزرو وقت مشاوره با شماره 09126161121 تماس حاصل فرمائید.

رعایت حریم خصوصی در ساختمان‌های مشترک از جمله مهم‌ترین اصولی است که باید توسط تمام ساکنین و مالکان رعایت شود تا آرامش و امنیت ساکنین حفظ گردد. در اینجا به طور جامع و دقیق به قوانین و مقررات مربوط به حریم خصوصی در ساختمان‌های مشترک می‌پردازیم:

۱. تعریف حریم خصوصی در ساختمان مشترک

حریم خصوصی در ساختمان‌های مشترک به معنای رعایت حقوق فردی و جمعی ساکنین در استفاده از فضاهای عمومی و خصوصی است. این حریم شامل موارد زیر می‌شود:

• فضاهای خصوصی واحدها (مانند داخل آپارتمان‌ها، بالکن‌های اختصاصی)

• فضاهای عمومی ساختمان (مانند راه‌پله‌ها، حیاط، پارکینگ، پشت بام)

• اطلاعات شخصی ساکنین (مانند شماره تلفن، آدرس دقیق، تصاویر)

۲. قوانین کلی رعایت حریم خصوصی در ساختمان مشترک

الف) حریم خصوصی در واحدهای مسکونی

• ورود به واحدهای دیگر بدون اجازه ممنوع است: هیچ فردی (حتی مدیر ساختمان) حق ورود به واحد دیگران بدون اجازه کتبی یا حضوری را ندارد، مگر در موارد اضطراری مانند نشت گاز یا آتش‌سوزی.

• نصب دوربین در حریم خصوصی دیگران ممنوع است: نصب دوربین‌های مداربسته به گونه‌ای که فضای داخلی واحدهای دیگر یا بالکن‌های اختصاصی آن‌ها را نشان دهد، نقض حریم خصوصی محسوب می‌شود.

• استفاده از بالکن‌های اختصاصی: ساکنین نباید از بالکن خود به گونه‌ای استفاده کنند که مزاحمت بصری یا صوتی برای دیگران ایجاد شود (مثلاً نگاه کردن مداوم به داخل واحدهای دیگر).

ب) حریم خصوصی در فضاهای عمومی ساختمان

آدرس ما : تهران _ خیابان انقلاب _ نرسیده به میدان فردوسی _ کوچه نیائی _ پلاک 7/1 _ دفتر وکالت

مسیر از راه حمل و نقل عمومی : شما با استفاده از ایستگاه مترو ی فردوسی میتوانید آسان تر به دفتر وکالت ما تشریف بیاورید   

• ضبط تصویر و صدا در فضاهای عمومی: اگر در ساختمان دوربین نصب شده باشد، باید تمام ساکنین از محل و زاویه دوربین‌ها مطلع باشند و تصاویر فقط برای امنیت ساختمان استفاده شود.

• پارکینگ و انباری: هر واحد فقط می‌تواند از فضای اختصاصی خود استفاده کند و تصرف فضای عمومی یا متعلق به دیگران نقض حریم خصوصی محسوب می‌شود.

• پشت بام و حیاط: استفاده از این فضاها باید طبق مقررات مجمع عمومی ساختمان باشد و ایجاد سروصدا یا تجمع غیرمجاز در این فضاها ممنوع است.

ج) حریم خصوصی اطلاعات شخصی ساکنین

• افشای اطلاعات شخصی ممنوع است: مدیر ساختمان یا سایر ساکنین حق ندارند اطلاعاتی مانند شماره تماس، آدرس دقیق یا تصاویر دیگران را بدون رضایت آن‌ها منتشر کنند.

• لیست ساکنین: در برخی ساختمان‌ها لیست ساکنین با شماره تماس آن‌ها تهیه می‌شود که باید با رضایت همه افراد باشد و فقط برای موارد ضروری استفاده شود.

۳. ضمانت اجرایی و پیگرد قانونی نقض حریم خصوصی

نقض حریم خصوصی در ساختمان مشترک می‌تواند عواقب قانونی داشته باشد، از جمله:

• شکایت به مدیر ساختمان یا مجمع عمومی: در صورت نقض حریم خصوصی، فرد متخلف ابتدا تذکر می‌گیرد و در صورت تکرار، ممکن است از طرف مجمع عمومی جریمه شود.

• شکایت به مراجع قضایی: در موارد شدید مانند نصب دوربین در حریم خصوصی دیگران یا افشای اطلاعات شخصی، فرد شاکی می‌تواند به مراجع قضایی مراجعه کند.

• جریمه نقدی: در برخی موارد، نقض حریم خصوصی می‌تواند منجر به جریمه نقدی بر اساس قوانین مجازات اسلامی یا قانون تملک آپارتمان‌ها شود.

۴. راهکارهای حفظ حریم خصوصی در ساختمان مشترک

• نصب دوربین فقط در فضاهای عمومی با اطلاع ساکنین

• تهیه آیین‌نامه داخلی ساختمان در مورد حریم خصوصی

• رعایت سکوت در ساعات استراحت (معمولاً از ۱۰ شب تا ۷ صبح)

• عدم تجمع غیرضروری در راه‌پله‌ها یا حیاط ساختمان

• اخذ رضایت ساکنین قبل از انتشار هرگونه اطلاعات مربوط به آن‌ها

۵. نقش مدیر ساختمان در حفظ حریم خصوصی

مدیر ساختمان موظف است:

• از حریم خصوصی ساکنین محافظت کند.

• در صورت مشاهده تخلف، به صورت کتبی به فرد متخلف تذکر دهد.

• در موارد حاد، موضوع را به مجمع عمومی ساکنین یا مراجع قانونی ارجاع دهد.

رعایت حریم خصوصی در ساختمان‌های مشترک نه تنها یک الزام قانونی، بلکه یک ضرورت اخلاقی است. همه ساکنین باید به قوانین ساختمان احترام بگذارند تا محیطی آرام و امن برای همه فراهم شود. در صورت بروز اختلاف، بهترین راه حل، گفت‌وگوی منطقی و در صورت نیاز، مراجعه به مراجع ذی‌صلاح است.

حقوق همسایگی :

حقوق همسایگی مجموعه‌ای از اصول اخلاقی، اجتماعی و قانونی‌ست که رابطه‌ی میان همسایه‌ها را تعریف می‌کند. این حقوق، هم در فرهنگ‌های مختلف ریشه دارند و هم در قوانین مدنی بسیاری از کشورها، از جمله ایران.

مهم‌ترین حقوق و وظایف همسایگان:

• حق آرامش: هر فرد حق دارد در خانه‌اش آرامش داشته باشد؛ یعنی ایجاد سر و صدای زیاد، موسیقی بلند یا مهمانی‌های شبانه باید با رعایت حال دیگران باشد.
• رعایت حریم شخصی: نباید طوری به حریم خانه‌ی دیگران نگاه یا تجاوز کرد که موجب ناراحتی و نقض حریم خصوصی آن‌ها شود.
• عدم آسیب به ملک دیگران: اگر ساخت‌وساز یا تعمیرات شما به خانه‌ی همسایه آسیب بزند (مثلاً ترک در دیوار یا نشت آب)، باید جبران شود.
• رفتار محترمانه و مودبانه: گفت‌وگوی مؤدبانه، سلام و احوال‌پرسی، و پرهیز از درگیری‌های لفظی از جمله رفتارهایی‌ست که فضای همسایگی را دلنشین می‌کند.
• همکاری در امور مشترک: در ساختمان‌های آپارتمانی، مثل پرداخت شارژ، نگهداری فضاهای مشترک یا رعایت نوبت استفاده از آسانسور یا پارکینگ، همکاری ضروری‌ست.
• کمک در زمان نیاز: حمایت و یاری‌رسانی به همسایه‌ها در مواقع اضطراری یا بیماری، مصداق مهمی از همیاری انسانی‌ست.

در فرهنگ ایرانی و آموزه‌های دینی نیز حقوق همسایگی بسیار تأکید شده؛ مثلاً پیامبر اسلام (ص) فرموده‌اند: «جبرییل آن‌قدر درباره همسایه سفارش کرد که گمان بردم همسایه ارث خواهد برد».

قسمت‌های مشاع (مشترک) در ساختمان‌های چند واحدی – تعریف، قوانین و مقررات

قسمت‌های مشاع یا مشترک در ساختمان‌های چند واحدی، به فضاها و تأسیساتی گفته می‌شود که مالکیت آن‌ها بین تمام ساکنین به صورت مشترک است و هیچ‌یک از مالکان به تنهایی حق تصرف انحصاری در آن‌ها را ندارد. این فضاها بر اساس قانون تملک آپارتمان‌ها (مصوب ۱۳۴۳ و اصلاحات بعدی) و قانون مدنی ایران تعریف شده‌اند.

۱. تعریف قسمت‌های مشاع در ساختمان

قسمت‌های مشاع بخش‌هایی از ساختمان هستند که به صورت مشترک بین تمام مالکان بوده و برای استفاده عمومی تعیین شده‌اند. این فضاها شامل:

الف) فضاهای عمومی ساختمان

۱. راه‌پله‌ها و راهروهای مشترک
۲. پاگردها و آسانسور
۳. ورودی ساختمان و درب اصلی
۴. حیاط و فضای سبز مشترک
۵. پشت بام (به جز مواردی که به صورت انحصاری در سند واگذار شده باشد)
۶. زیرزمین و انباری‌های عمومی

ب) تأسیسات و امکانات مشترک

۱. تأسیسات برق ساختمان (تابلوهای اصلی، کنتورها)
۲. لوله‌کشی آب و فاضلاب مشترک
۳. سیستم گرمایش و سرمایش مرکزی (موتورخانه، شوفاژ)
۴. سیستم گازرسانی مشترک
۵. دوربین‌های مداربسته و سیستم امنیتی عمومی
۶. آنتن مرکزی و تجهیزات ارتباطی مشترک

جهت رزرو وقت مشاوره خود با وکلای ما با شماره های زیر تماس بگیرید :

121 61 61 0912

83 944 83 0912

2 230 230 0912

۲. قوانین حاکم بر قسمت‌های مشاع

الف) طبق قانون تملک آپارتمان‌ها (مواد ۳ و ۴)

• هیچ مالکی نمی‌تواند بدون اجازه سایرین در قسمت‌های مشاع دخل و تصرف کند.

• تغییر کاربری فضاهای مشترک ممنوع است (مثلاً تبدیل راهپله به انباری شخصی).

• تعمیر و نگهداری مشاعات بر عهده تمام مالکان است و هزینه آن به نسبت سهم هر واحد محاسبه می‌شود.

ب) طبق قانون مدنی (مواد ۵۷۱ تا ۵۹۱)

• تصرف در مشاعات نیاز به رضایت تمام شرکا دارد.

• اگر یکی از مالکان بخواهد تغییری در مشاعات ایجاد کند، باید مجوز مجمع عمومی را بگیرد.

• هرگونه ساخت‌و‌ساز در پشت بام یا حیاط مشترک، تنها با توافق همه مالکان امکان‌پذیر است.

۳. حقوق و تکالیف ساکنین در قسمت‌های مشاع

حقوق مالکان:

 حق استفاده مشترک از فضاها و تأسیسات عمومی.
حق نظارت بر نحوه نگهداری و تعمیرات مشاعات.
حق اعتراض به تصرف غیرقانونی دیگران در مشاعات.

تکالیف مالکان:

 عدم تصرف انحصاری در فضاهای مشترک (مثلاً پارکینگ عمومی را به خود اختصاص ندهند).
عدم ایجاد مزاحمت برای دیگران در استفاده از مشاعات (مثلاً شلوغ کردن حیاط مشترک).
پرداخت سهم خود از هزینه‌های تعمیر و نگهداری مشاعات.

۴. تخلفات رایج در قسمت‌های مشاع و پیگرد قانونی

 در صورت بروز اختلاف، شورای حل اختلاف یا دادگاه حقوقی می‌تواند حکم به رفع تصرف یا پرداخت خسارت دهد.

۵. نحوه مدیریت قسمت‌های مشاع

• مدیر ساختمان موظف است از مشاعات حفاظت کند.

• هرگونه تصمیم درباره تعمیرات یا تغییرات باید در مجمع عمومی مالکان تصویب شود.

• در صورت عدم همکاری یکی از مالکان، سایرین می‌توانند از طریق قانونی اقدام کنند.

قسمت‌های مشاع در ساختمان‌های چند واحدی، جزء اموال عمومی محسوب می‌شوند و تمام مالکان باید در حفظ و نگهداری آن‌ها همکاری کنند. هرگونه دخل و تصرف بدون اجازه، تخلف محسوب شده و قابل پیگرد قانونی است. در صورت بروز مشکل، بهترین راه‌حل، تشکیل مجمع عمومی و در صورت لزوم، مراجعه به مراجع قضایی است.

شرح کامل “حریم خصوصی از منظر حقوقی” را می‌خوانید که شامل تعریف، مبانی قانونی، مصادیق، ضمانت اجراها و جایگاه آن در حقوق ایران و بین‌الملل است:

 تعریف حریم خصوصی از منظر حقوقی

حریم خصوصی (Privacy) در حقوق به حوزه‌ای از زندگی شخصی افراد اطلاق می‌شود که دیگران (اعم از اشخاص حقیقی، نهادهای دولتی و خصوصی) بدون رضایت فرد، حق ورود، نظارت، کنترل، افشا یا دخالت در آن را ندارند. این مفهوم شامل اطلاعات شخصی، مکالمات، ارتباطات، تصاویر، محل زندگی، رفتارهای خصوصی، اموال، فضای شخصی و جسم انسان می‌شود.

 جایگاه حریم خصوصی در حقوق ایران

۱. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

• اصل 22: حیثیت، جان، مال، حقوق، مسکن و شغل اشخاص از تعرض مصون است، مگر به حکم قانون.

• اصل 25: بازرسی و فاش کردن نامه‌ها، مکالمات تلفنی، مخابرات تلگرافی و تلکس، سانسور، افشا و استراق سمع، بدون حکم قانونی، ممنوع است.

۲. قانون مجازات اسلامی

• ماده ۵۸۵: هرگاه کارمندان دولت اسرار شخصی افراد را افشا کنند، به مجازات محکوم می‌شوند.

• ماده ۶۹۰: ورود به منزل دیگران، حتی مشرف شدن یا نگاه به درون خانه یا محل خصوصی بدون اجازه، جرم است.

۳. قانون جرایم رایانه‌ای (1388)

• ماده ۱۷: انتشار، افشای صوت یا تصویر خصوصی افراد بدون رضایت آن‌ها جرم‌انگاری شده است.

• ماده ۱۳: دسترسی غیرمجاز به اطلاعات خصوصی و شخصی در فضای مجازی (مثل ایمیل یا چت خصوصی) جرم محسوب می‌شود.

۴. قانون آیین دادرسی کیفری

• در بازرسی منزل یا گوشی تلفن همراه، نیاز به دستور قضایی وجود دارد.

• همچنین تحقیقات و بازجویی نباید با خدشه به حیثیت و حریم افراد همراه باشد.

آدرس ما : تهران _ خیابان انقلاب _ نرسیده به میدان فردوسی _ کوچه نیائی _ پلاک 7/1 _ دفتر وکالت

مسیر از راه حمل و نقل عمومی : شما با استفاده از ایستگاه مترو ی فردوسی میتوانید آسان تر به دفتر وکالت ما تشریف بیاورید

 حریم خصوصی در اسناد بین‌المللی

اعلامیه جهانی حقوق بشر:

• ماده 12: هیچ‌کس نباید در زندگی خصوصی، خانواده، مسکن یا مکاتبات خود مورد مداخله دلخواه قرار گیرد.

• میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) نیز در ماده 17 به‌روشنی از ممنوعیت دخالت‌های خودسرانه در حریم خصوصی دفاع کرده است.

 انواع حریم خصوصی

از دیدگاه حقوقی، حریم خصوصی را می‌توان در چند دسته بررسی کرد:

1. حریم خصوصی فیزیکی: شامل خانه، اتاق خواب، حمام، اتومبیل شخصی، حیاط محصور و سایر فضاهایی است که افراد انتظار دارند در آن خلوت و امنیت داشته باشند.

2. حریم اطلاعاتی: اطلاعاتی نظیر شماره ملی، حساب بانکی، پرونده پزشکی، پیام‌های خصوصی، رمز عبور و سایر داده‌های حساس افراد.

3. حریم ارتباطی: مکالمات تلفنی، پیامک، ایمیل، چت، مکاتبات کاغذی یا دیجیتال.
   هیچ‌کس بدون مجوز قانونی حق استراق سمع یا باز کردن آن‌ها را ندارد.

4. حریم شخصیتی: شامل حیثیت، آبرو، اعتبار و شهرت افراد است. انتشار مطالب تحقیرآمیز یا افتراآمیز علیه افراد در رسانه‌ها یا فضای مجازی، تجاوز به حریم شخصیتی محسوب می‌شود.

5. حریم تصویری: فیلم‌برداری یا عکاسی از افراد در اماکن خصوصی یا بدون اطلاع و رضایت آن‌ها، به‌ویژه اگر موجب هتک حرمت یا تحقیر باشد، مصداق بارز نقض حریم خصوصی است.

 مصادیق نقض حریم خصوصی در عمل

• نصب دوربین مداربسته در راه‌پله یا مشرف به خانه دیگران

• هک کردن گوشی یا شبکه اجتماعی افراد

• انتشار عکس یا فیلم خصوصی بدون رضایت

• خواندن پیامک یا شنود مکالمه شخصی

• بازرسی کیف یا اتومبیل بدون حکم

• وارد شدن به خانه دیگران یا نگاه به داخل آن

• درج یا بازنشر مطالب توهین‌آمیز در فضای مجازی

ضمانت اجراهای قانونی در صورت نقض حریم خصوصی

نقض حریم خصوصی ممکن است باعث:

• مسئولیت کیفری شود (مثل حبس یا جزای نقدی)

• مسئولیت مدنی به‌دنبال داشته باشد (مانند الزام به جبران خسارت معنوی یا مادی)

• منجر به سلب صلاحیت شغلی یا اداری گردد (مثلاً کارمندان یا پزشکانی که اسرار بیمار را فاش کنند)

حریم خصوصی یکی از مهم‌ترین حقوق طبیعی و بنیادین انسان‌هاست که در قوانین داخلی و بین‌المللی مورد حمایت جدی قرار گرفته است. در دنیای امروز که فناوری و فضای مجازی به زندگی شخصی نفوذ کرده‌اند، رعایت این حق، هم از نظر اخلاقی و هم از نظر قانونی، ضرورت دارد. افراد، نهادها، دولت‌ها و حتی رسانه‌ها باید بدانند که ورود به حریم دیگران، بدون مجوز، ممنوع و قابل پیگرد قانونی است

« با تشکر از وقتی که برای مطالعه این مطلب قرار دادید، شما می توانید با استفاده از قسمت نظرات سوالات حقوقی خود را مطرح کنید تا ما در کوتاهترین زمان ممکن پاسخگو شما باشیم ».